…αφορά στην αρχή ότι κάθε μορφή εξουσίας και ιεραρχίας πρέπει να εξετάζεται και να αποδεικνύεται η ορθότητά της. Δεν ισχύει καμία αυτόματη δικαίωση. Κάθε μορφή εξουσίας που δεν μπορεί να αποδείξει την ορθότητά της είναι αθέμιτη και έχουμε το δικαίωμα να την ανατρέψουμε. Αυτό ισχύει για όλες τις σχέσεις.

Χαρακτηριστικά κουλτούρας

…η κουλτούρα έχει μολυνθεί από τη θεατρικότητα και έχει γίνει επιπόλαιη εξαιτίας της γειτνίασής της με τη δημοσιότητα και την πληροφόρηση. Ζούμε στον πολιτισμό του θεάματος και οι διανοούμενοι και οι συγγραφείς, που συνήθως θεωρούνται πιο δημοφιλείς, δεν είναι σχεδόν ποτέ εξαιτίας της πρωτοτυπίας των ιδεών και της ομορφιάς των δημιουργημάτων τους. Είναι κυρίως εξαιτίας της θεατρικής τους ικανότητας, του τρόπου με τον οποίο προβάλλουν και διαχειρίζονται τη δημόσια εικόνα τους, εξαιτίας της τάσης τους για επίδειξη, για όλη αυτή την πομπώδη και θορυβώδη διάσταση της δημόσιας ζωής, η οποία σήμερα έχει πάρει τη θέση της εξέγερσης (στην πραγματικότητα πίσω από αυτήν κρύβεται ο πιο απόλυτος κομφορμισμός) και από την οποία όλα τα μέσα μαζικής επικοινωνίας μπορούν να επωφελούνται μετατρέποντας τους συγγραφείς, όπως και τους καλλιτέχνες και τους τραγουδιστές θέαμα για τις μάζες

Μάριο Βάργκας Λιόσα

Πιο προτιμάς?

…spread? or spread?…. διαλέγεις και παίρνεις

Περί “ορθής πολιτείας”

Από το βιβλίο του Κ.Ι.Δεσποτόπουλου “Φιλοσοφία του Πλάτωνος” αντιγράφω:

Η “ορθή πολιτεία” ενέχει ακέραιη και ριζική αντιμετώπιση του πολιτικού προβλήματος, αλλά και του κοινωνικού προβλήματος. Κοινωνικό πρόβλημα σημαίνει, ποιά πρέπει να είναι η διάρθρωση της ανθρώπινης κοινωνίας και πώς πρέπει να καθορίζεται η θέση του κάθε ανθρώπου μέσα της. Πολιτικό πρόβλημα σημαίνει, ποιοί πρέπει να κατέχουν την πολιτική εξουσία και πώς πρέπει να επιλέγονται και να διαπλάσσονται και με ποιούς όρους πρέπει να ζουν, ώστε να είναι απαρέγκλιτα προσηλωμένοι στην εκπλήρωση της αποστολής τους, χωρίς κίνδυνο εκπροπής είτε διαφθοράς, και να είναι άρτια προικισμένοι με θετικές ικανότητες για την εκπλήρωση της αποστολής τους.”

Φυσικά η υλοποίηση των ανωτέρω προϋποθέτει και την πλήρη εφαρμογή της δικαιοσύνης ως ηθικής αρχής της κοινωνίας.

Πιστεύω ότι η πλήρης και ορθή εφαρμογή των αρχών της πολιτικής του Πλάτωνα τόσο σε ότι αφορά στο κοινωνικό πρόβλημα(%), λόγω των ηθικών αδυναμιών των ανθρώπων, όσο και στο πολιτικό πρόβλημα, λόγω της αδυναμίας εύρεσης και αξιοκρατικής αξιολόγησης προσώπων τα οποία διαθέτουν τα προσόντα(&) για να ασκήσουν πολιτική εξουσία, είναι πρακτικά μη εφαρμόσιμη.

Και μου έρχεται στο μυαλό το ακόλουθο ερώτημα: Είναι δυνατή η αρμονική λειτουργία μίας ανεπτυγμένης κοινωνίας χωρίς την ύπαρξη πολιτικής εξουσίας;

(%)Μέσω της κατάργησης της ιδιοκτησίας και της οικογένειας, και τη θέσπιση κοινοκτημοσύνης και κοινοβιακού συστήματος

(&)Σωφροσύνη, ανδρεία, πολιτική σοφία, με σπουδές και πείρα, και απόσταση από τα διάφορα οικονομικά συμφέροντα και από τάσεις εύνοιας για φίλους και οικογένεια.

Πρώτο συμπέρασμα

Η ευγένειά σου(*) είναι μεταδοτική. Πριν την εκφράσεις με λόγια ή με έργα, κατοπτρίζεται στο πρόσωπό σου, στα μάτια σου και μεταδίδεται στη ψυχή του ανθρώπου στον οποίο θέλεις να απευθυνθείς. Θα την παρομοίαζα με το αίσθημα ικανοποίησης το οποίο εκδηλώνεται όταν κάποιος είναι αποδέκτης τρυφερότητας, στοργής, γλυκύτητας, ή μιας αγκαλιάς, ενός χαμόγελου, ενός χαδιού. Πραγματικά πόσο στενή είναι η συνάφεια μεταξύ των ψυχών?!?

(*)η υψηλή ποιότητα ήθους

…και φυσικά μαζί του, οι δημοσκοπήσεις, στατιστικές, κλπ, κλπ. Γενικότερα σε αντίστοιχες περιπτώσεις παρατηρώ ένα απίστευτο κενό γνώσεων στατιστικής από τον μέσο δημοσιογράφο, μέσο πολιτικό, και φυσικά μέσο πολίτη-τηλεθεατή. Οπότε κάθε δημοσιογραφική περσόνα ευαγγελατικού ή πρετεντερικού ή τρεμικού επιπέδου, βγαίνει στο γυαλί και αρχίζει να ερμηνεύει τα αποτέλεσματα των δημοσκοπήσεων λέγοντας παπαριές, κοτσάνες, και ανακρίβειες επαληθεύοντας: (1) ότι τα φράγκα στην του-βου έρχονται από αυτό που πουλάει (το οποίο διαφέρει από την τεκμηριωμένη ερμηνεία των αποτελεσμάτων) και (2) ότι λίγοι είναι αυτοί που θα καταλάβουν.

…και άλλοι ψάχνουν να βρουν να κάνουν κάτι βραδιάτικα. Και η μαλακία μου ήταν να δω ειδήσεις στην του-βου…. μα καλά σύντροφοι της ευρύτερης αριστεράς έχετε συνειδητοποιήσει ότι βρισκόμαστε στο 2009? τουλάχιστον 10 χρόνια back-to-the-future τα παιντιά… επίσης παρατήρησα ότι ο λαϊκισμός στα ΜΜΕ συνεχίζεται ακάθεκτος χωρίς τέλος. Άντε και του χρόνου πάλι! O tempora, o mores! Αααα λέω επιτέλους να εγκαταστήσω το suse στον S10e Lenovo μου. Υπάρχει τίποτα στο ιντερνέτ;; Let’s see…
–> 1
–> 2

εσύ φταις….

…που ξαναρχίζω να γράφω! Μια χαρά ήμουν (ήμουν?) στο ονειρικά πλασμένο φωτεινό και λαμπρό αστέρι μου(*), χαμένος στις αδόμητες και άναρχες σκέψεις μου. Και τώρα θέλεις μάχη, πόλεμο. “Πόλεμος πάντων πατήρ” είχε γράψει ο Ηράκλειτος για να δηλώσει ότι κάθε εξέλιξη οφείλεται στον αγώνα για επικράτηση. Και σου γράφω ότι στη μάχη πρέπει να ξέρεις όχι μόνο να περιμένεις, αλλά και τι να περιμένεις. Και δεν πρέπει να περιμένεις πολλά, οπότε ότι και να πάρεις να είναι περισσότερο από αυτό που επιθυμούσες να κερδίσεις. Αυτό δεν το γράφω εγώ, αλλά ένας πολεμιστής για τον οποίο πόλεμος είναι η αέναη πάλη ενάντια στην ατομικότητά του. Κάποτε είχα γνωρίσει έναν τέτοιο πολεμιστή, ο οποίος είχε την ικανότητα να εμπνέει και όχι να προκαλεί δέος. Μου έλεγε ότι για να κερδίσω στον πόλεμο δεν πρέπει να παραβλέπω ότι γίνεται και να νοιώθω σαν να μην έγινε τίποτα, ούτε να δέχομαι το κάθετι όπως μου παρουσιάζεται και να νιώθω ότι ξέρω τι μου συμβαίνει…. Και αυτό κάνω, ή καλύτερα προσπαθώ να κάνω. Οπότε στον μεταξύ μας πόλεμο είμαι σίγουρος ότι θα κερδίσεις.
(*)όχι πολύ μακριά από τη Γη, περίπου 4 έτη φωτός απόσταση… δίπλα στον Εγγύτατο του Κενταύρου

Διαφορετικότητα σε εξέλιξη

Η διαφορετικότητα πρέπει να αφορά μία στάση ζωής, μέσω της συνεχούς αναζήτησης του εαυτού μας, και όχι μία στιγμιαία αντίδραση σε μία κατάσταση /γεγονός.

Καλά αυτοί οι μαλάκες των δελτίων ενημέρωσης της του-βου δε λένε να διορθωθούν με τίποτα. Τι ξεπεσμός είναι αυτός; Με το που βγαίνει μία “δήθεν” είδηση τεράστιου ενδιαφέροντος, περισσεύει η μπούρδα, η βλακεία, η ασχετοσύνη. Όλοι έχουν γίνει “εξειδικευμένοι επιστήμονες” έσω έτοιμοι να αναλύσουν το οποιοδήποτε θέμα, λέγοντας ότι παπαριά τους κατέβει στην άδεια κράνα, έσω έτοιμοι να βάλουν το μαχαίρι στο κόκκαλο, έσω έτοιμοι να λύσουν το γρίφο…. φυσικά μέχρι το επόμενο “σκάνδαλο”.

ΥΓ. Καλό για αρχή μετά από κάποιους μήνες; Και μετά μου λένε γιατί είμαι απαισιόδοξος

Αμπεμπαμπλόμ

….και μετά από 7,5 μήνες μετά τους “5 μήνες μετά” επανέρχομαι…. φτου και βγαίνω

5 μήνες μετά

Ο χρόνος επηρεάζει με πολλούς τρόπους τον άνθρωπο,
αλλά φοβάται μόνο ένα πράγμα.
Δεν τολμάει ν’ αγγίξει την αγάπη που είναι απλή και αληθινή.
Την κάνει ν’ ανθίζει περισσότερο, όχι λιγότερο….
Prern Rawat

Διαχείριση μνήμης

Δεν με παίρνει πάλι ο ύπνος και έχω κολλήσει στο PC μου, οπότε άρχισα να ψάχνω τρόπους να βελτιστοποιήσω την απόδοση στο αργό Linux μηχανάκι μου. Βρήκα ένα πολύ καλό άρθρο στο developerWorks της IBM, εδώ το οποίο παρουσιάζει αρκετά tweaks που στο τέλος της ημέρας αποδείχθηκαν πολύ χρήσιμα, ακόμα και στη δική μου περίπτωση 800MB επεξεργαστής/128MB RAM.

Customizing Firefox

Απλά και ωραία γράφοντας about:config στο location bar του Firefox. Περισσότερες πληροφορίες και οδηγίες για τα διαθέσιμα preferences, εδώ.

ΥΓ. Καμία σχέση με Linux αλλά δεν έχω όρεξη να ανοίγω νέα κατηγορία για ένα θέμα.

Μία διαδικτυακή κουβέντα με μία φίλη, μού δίνει την ευκαιρία να αναπτύξω ένα θέμα που σκεφτόμουν από καιρό, και αφορά στην ηθική σε ένα κοινωνικό σύνολο. Αρχικά να σημειώσω ότι δεν αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο στην ηθική όπως περιγράφεται στο πλαίσιο μίας φιλοσοφίας ή θρησκείας (δηλαδή στον καθορισμό του τι είναι καλό και τι κακό), αν και πιστεύω ότι υπάρχει σχέση. Μία σκέψη μου πάνω στο τελευταίο είχα αναπτύξει παλιότερα, εδώ.

Χωρίς τίτλο

Θα ήμουν ευτυχισμένος αν για κάποια στιγμή της ζωής μου, μού δινόταν η ευκαιρία να γράψω ακριβώς αυτά που σκέπτομαι. Οι σκέψεις μου τρέχουν τόσο γρήγορα που το χέρι μου δεν μπορεί να τις ακολουθήσει. Μέχρι να τις αποτυπώσω στο χαρτί έχουν αλλάξει, έχουν σβηστεί, έχουν έρθει άλλες. Και όμως όλες έχουν έναν σκοπό, έναν στόχο… αληθινό ή ψεύτικο.

…άρχισε η νέα σεζόν της F1. Άντε να δούμε πότε θα αξιωθούν οι ελληνάρες να κάνουν και τίποτα στο ελλαδιστάν.

Το ακόλουθο ποστ το αφιερώνω σε κάποιον που χθες έδειξε την αγάπη ή το ειλικρινές ενδιαφέρον του για μένα.

Virtus junxit mors non separabit

(προσθήκη απάντησης 07/03/07)

Σήμερα άλλαξα για δεύτερη φορά τον τίτλο του tagline και ακολουθώντας την παράδοση θα πρέπει να σχολιάσω τον προηγούμενο (τίτλο) ο οποίος φαίνεται και σαν τίτλος στο παρόν θέμα. Επειδή η προσέγγιση που θα ακολουθήσω είναι κάπως σύνθετη (δεν μπορώ να πω ότι το έχω σκεφτεί αρκετά… αλλά είναι μία προσπάθεια να εξαντλήσω κάποιο θέμα), θα αρχίσω με μία ερώτηση προς τους συνήθεις ύποπτους που διαβάζουν το blog.

Υπάρχει απάντηση σε ερώτηση που αφορά στις αιτίες των πράξεών μας, η οποία δεν επιδέχεται επαν-ερώτηση;

(προσθήκη 02/03/07) Ή κάνοντάς το πιο απλά… Ποια είναι η αιτία που θα δίναμε εξηγώντας γιατί επιλέξαμε να κάνουμε κάτι, η οποία από μόνη της καθιστά την απαίτηση για επόμενη σχετική ερώτηση άσκοπη;

ΥΓ. Η μετάφραση του τίτλου τού θέματος είναι: “Αυτούς που τους ενώνει η αρετή, δεν θα τους χωρίσει ο θάνατος”

Μπαμπάκη μου σε ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Έβλεπα να γράφουν και να ξεβρακώνονται από δω και κει και σκεφτόμουν: “Εγώ πότε θα γράψω; Ποιος θα μου κάνει πρόσκληση; Πότε επιτέλους θα ξεβρακωθώ;”. Μόνος μου (απρόσκλητος), δεν μπορούσα να το κάνω… είναι αυτά τα στερεότυπα (βλέπε σαβουάρ βίβρ) τα οποία μου έχουν επιβάλλει ένα προκαθορισμένο τρόπο συμπεριφοράς και πράξης. Ευτυχώς Μπαμπάκη μου υπάρχει και εσύ. Εσύ που με καταλαβαίνεις. Πόσο μ’ αρέσει να γράφω για τον εαυτό μου, να αυτοεπιβεβαιώνομαι σε καθημερινή βάση. Από ότι κατάλαβα σκοπός είναι να σκιαγραφήσω το προφίλ μου σε 5 σημεία. Έχουμε και λέμε λοιπόν…